Μετά την κατάκτηση της Κρήτης η Πύλη μετέφερε τον
στρατό της σε άλλες περιοχές που είχε ανάγκη.
Για την φρούρηση του νησιού οργάνωσε ένα στρατό από
εγχώριους αλλαξοπιστεμενους, και τον έθεσε στη διάθεση των
φεουδαρχων και των Αγάδων.
Ο στρατός που δημιουργήθηκε από ντόπιους γενίτσαρους,
χωρίστηκε σε τμήματα, με δύναμη ενός συντάγματος το
καθένα τους Ορτάδες.
Εκτός από τους ντόπιους γενίτσαρους χρησιμοποιήθηκαν
και εισαγόμενοι από άλλες περιοχές. Λόγω του άγριου
και ατίθασου χαρακτήρα τους έστελναν στη Κρήτη και στην
Ουκρανία.
Πέντε Ορτάδες είχε ο Χάνδακας, τρεις τα Χανιά και ένα
το Ρέθυμνο.Εκτός από τους τακτικούς στους Ορτάδες ήταν
γραμμένοι όλοι οι Τούρκοι πολίτες.Κάθε παιδί μετά την
περιτομή του που γινόταν στα δώδεκα με δεκατρία έτη του,
εντασσόταν σε ένα ορτα.
Τα μέλη των Ορτάδων λεγόταν ορτακηδες.
Τους χρησιμοποιούσε η εξουσία για να επιβληθεί στους Κρητικούς.
Ο τίτλος του ορτάκι απάλλασσε από κάθε τιμωρία. Ακόμη δε
και ο Πασάς δεν μπορούσε να εναντιωθεί στη δύναμη τους.
Με τον πέρασμα των χρόνων έγιναν κράτος εν κρατεί και
δημιούργησαν πολλά προβλήματα στον Σουλτάνο.
Σκότωσαν τον Πασά των Χανίων Σουλφικαρ επειδή τόλμησε
να εξορίσει ορτακηδες.
Πολλες φορες και πασαδες πηγαινα με το μερος τους κοντρα
στην εξουσία του Σουλτανου, οπως ο τεως Διοικητής του
Ρεθυμνου Μουσταφα Πασά, που εκτελεσθηκε το 1697 με εντολη
του Γενικου Διοικητη Κρήτης.
Οι πιο γνωστοι γενιτσαροι ήταν ο Χανιαλης στο Καστρο,
ο Μπεντρης στον Αγ. Μυρωνα, ο Αληδακης στο Προσνερο,
ο Αφεντακακης στη Σητεια, ο Αγριολιδης στην Μεσσαρα, ο
Μεχμέτ στην Καινα, οι Καουρηδες στο Σέλινο, οι Βεργηρηδες,
οι Τζινιαληδες, οι Γλυμιδηδες, οι Ζεκιργιαδες και αλλοι.
Ολοι του αδιαφορουσαν για τις εντολες της Πυλης και
μοναδικο σκοπό ειχαν τον πλουτισμο εις βαρος των Κρητικων.
Οταν αντιδρουσε κάποιος τον σκοτωναν , σκοτωναν την οικογενεια
του και πολλές φορες και το χωριο του κατεστρεφαν απ τα
θεμελεια.
