Είναι η εποχή που ο Αυτοκράτωρας Ρωμανός Β’στέλνει στην Κρήτη, το στρατηγό και μετέπειτα αυτοκράτορα Νικηφόρο Φωκά με 3.300 πλοία και οπλίτες, ίππους, πολιορκητικές μηχανές, πολεμικό υλικό και τρόφιμα, και με τις εντολές.
Να ελευθερώση το νησί από τους Αραβες που τους ταλαιπωρουσαν στις θαλασσες, και να το υποτάξη ξανά στη Βυζαντινή αυτοκρατορία . Επίσης και εναντίον «των αλιτηρίων και μιαρών Ελλήνων», εξολοθρεύοντας όλο τον πληθυσμό που δεν θα δήλωνε υποταγή, όπως, και να καταστραφεί κάθε τι Ελληνικό, το Επιστημονικό Πνεύμα του οποίου χαρακτήριζε αιρετικό και άθεο…
Το τι έγινε στην Κρήτη, περιγράφει ο ‘Νίκων Μετανοείτε’
Η επάυριο ξημέρωσε η πιο φρικτή μέρα για τους πληθυσμούς τους Λευκού Βουνού, πού δόξαζαν θεούς Ολυμπίσιους. Εφτασε κόσμος, προσφυγιά από την επαρχία του Έλυρου κι από τις πίσω ρίζες του βουνού κι άλλοι απ’την ανατολή, της Ρήθυμνας τα μέρη. Είχαν πατήσει τα χωριά τους με το μαχαίρι και με σταυρό, πλήθος οι Σταυροφόροι. Την άλλη μέρα κάπνιζαν απ’άκρη σ’άκρη όλα τα χωριά των Σφακιών…. Οσοι νέοι άντρες είχαν απομείνει και δεν πήγαν στην εκστρατεία, πιάστηκαν από τους Μαυροφόρους, χλευάστηκαν πρώτα και λογχίστηκαν… Μαζί με τις κατοικίες των ανθρώπων κάηκαν και ξεθεμελιώθηκαν με λύσσα τα χιλιοχρόνητα των Ολυμπίων ιερά…….»
(οι άνθρωποι, οι θεοί και ο Ολυμπος»Γ.Μανούσακα.σελ.143, εκδ.Κέδρος).
«..σφαγάς Παρθένων εν Κρήτη, αίτινες ούτε επι Λουκιανού ούτε επι Ιουλιανού συνέβησαν, αλλά επι Νικηφ.Φωκά….» (
Παπαρρηγόπουλος Φιλόπατρις ή Διδασκόμενος, τόμος Ε,σελ.136, εκδ.Νικας)
Οι Βυζαντινοί συμπεριφέρθηκαν με εκδικητική βιαιότητα στους νικημένους, και τα λάφυρα ήταν τεράστιοι θησαυροί από τις πειρατίες. Μέρος απ’αυτά, παραχώρησαν στο Αγ.Ορος για ίδρυση της μονής Μεγίστης Λαύρας.
Εντυπωσιάζει το γεγονός ότι τόσο οι Σταυροφόροι όσο και οι φανατικοί χριστιανοί Μαυροφόροι, δεν απεχθανόταν τα οφέλη της πειρατείας, όσο – όπως ισχυριζόταν - αυτή την ίδια.
Ακολουθούν καταστροφές, βία, σφαγές, βασανιστήρια, διώξεις και τρόμος, προσπαθόντας να εκχριστιανίσουν τους κατοίκους της Κρήτης οι οποίοι αντιστέκονται .
Ο φόβος ώθησε αρκετούς σε φαινομενική υποταγή, και χρίζονται Χριστιανοί . Ωστόσο λατρεύουν κρυφά τους θεούς τους, εως και τον 4 μχ αιώνα.
Για να τεθεί υπο έλεγχο και αυτή η κατάσταση, η Εκκλησία ορίζει τον θεσμό του Νονού.
Δηλαδή τον διορισμό ενός έμπιστου ατόμου, το οποίο θα γίνεται ‘σύν-τέκνος’της οικογένειας με σκοπό να κατασκοπεύει και να επιβεβαιώνει, αν αυτή τηρεί τους όρους της υποταγής Τά ίδια και για τον ίδιο λόγο, εφαρμόζουν και σε όλο τον Ελληνικό πληθυσμό
Μ.Σ.Κουτσουράκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου